just keep dreaming

P.S αυτο το ποστ διαβάζεται καλύτερα όταν ακούς αυτό.. 
http://www.youtube.com/watch?v=QXwPUYU8rTI

Μας ειπε ο Μπαμπης πως οι μηχανολόγοι δεν θεωρούνται ποτέ άνεργοι, γιατί λέει κι όταν δεν εκτελούν έργα, κατεβάζουν ιδέες. Δεν ξέρω αν ισχυεί και δεν με νοιάζει ιδιαίτερα, γιατί σκέφτηκα κάτι δικά μου..

Γενικότερα έχω το φοβερό να μην σταματάω ποτέ να σκέφτομαι-ονειρεύομαι βλακείες. Θυμάμαι τότε στην εφηβεία, όταν θα ετοιμαζόμασταν να πάμε κανένα ταξίδι, οτί θα κάναμε στο ξενοδοχείο χορευτικά, όταν ακόμα πιο μικρές είχαμε φτιάξει συγκρότημα 5 κορίτσια "dreamgirls", το χαμε βγάλει, απο το dream team, και γράφαμε και τραγούδια (ναι είναι λίγο αστείο). Αλλα περνούσα ωραία μόνο που καθόμουν στο δωμάτιο δήθεν διάβαζα, και έκλεινα το φως έβαζα στο φουλ τη μουσική μου, έκλεινα τα μάτια και τα σκεφτόμουν όλα αυτά τα χαζά πραγματάκια, και έφτιαχνα ολόκληρες ιστορίες. Και χαμογέλαγα.

Και ξέρεις αυτές είναι από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου, και ποτέ δεν με ενδιέφερε αν έγιναν αυτά πραγματικότητα, γιατί τα είχα ζήσει ήδη, και με είχαν κάνει ήδη να χαμογελώ. 

Και ξαφνικά πρέπει να ωριμάσω και να σκέφτομαι στα σοβαρά το μέλλον μου, έτσι λένε από παντού. Δεν με ενδιαφέρει ξέρεις, ακόμα και τώρα στην καταθληπτική αυτή περιόδο που περνάμε, εγώ δεν σταματάω να ονειρεύομαι. Είναι σαν να κατεβάζω ιδέες. Και που ξέρεις κάπου κάποτε μπορεί καμία από αυτές να πετύχει. 

Κάνω όνειρα πιο ώριμα βέβαια. Όχι ότι έχω εγκαταλείψει και αυτά που είναι βουτηγμένα στη ζάχαρη, που υπάρχει πάντα η νεράιδα με το ραβδάκι της, που τα σύννεφα μοιάζουν με μαλλί της γριάς κι ο αέρας μυρίζει βανίλια. Πότε δεν θα τα σταματήσω αυτά τα γλυκά ονειράκια. Προσπαθώ να επικεντρώνομαι όμως σε ιδέες και μέσα που μπορούν να γίνουν απτά. Ναι, εχώ αποδεκτεί ότι τραγουδίστρια δεν θα γίνω ποτέ, κι ας δίνω ακόμα επικές συναυλίες την ώρα που κάνω μπάνιο. Αλλά όπως είπα... κατεβάζω ιδέες.

Και προς Θεού,

Δεν σταματώ ποτέ να ονειρεύομαι..