I believe in angels, the kind Heaven sends. I am surrounded by angels, but I call them my best friends


Ξεφυλλίζω περιοδικό με εξώφυλλο τον Σάκη, τον μετά εφηβείας έρωτά μου.Σλούρπ δάχτυλο, σελίδες γυρνάνε και celebrities με άφθονη τερακότα και εντοιχισμένους κοιλιακούς επιδεικνύουν τα προσόντα τους με περιφάνεια. Και σκέφτομαι και λέω, πόσο μη ρεαλιστικός κόσμος που χρόνια τώρα "πουλάει" γιατι ο πελάτης έχει την αίσθηση οτι κρυφοκοιτάει μέσα από τεράστια κλειδαρότρυπα την υποτιθέμενα αληθινή πραγματικότητα των όμορφων προσόπων? εντυπωσιακό και ελκυστικό πραγματικά το παιχνίδι αυτό του να παρουσιάζεσαι φτιαγμένος, ο άλλος απέναντι να ξέρει καταβάθως οτι δεν είσαι έτσι στην πραγματικότητα, αλλά ταυτόχρονα να ανταποκρίνεται στην εικόνα αυτήν με αισθήματα θαυμασμού αλλά και ζήλειας. Και το άλλο πού το πας? Σε περίπτωση ατυχούς στιγμής που εντοπίζει σημεία της αληθινής ζωής και εικόνας σου, σε κατηγορεί και σε κατακρίνει. Και για να μην παρεξηγούμαστε όπου "σου" και "μου", τύπου εγώ η celebritara, είναι απλά τρόπος του λέγειν! Πραγματικά θαυμάζω τους ανθρώπους που κατασκεύασαν τον κόσμο των celebrities.

Η αλήθεια βέβαια είναι οτι αρχίζοντας να γράφω είχα σκοπό να καταγράψω τις σκέψεις μου περί του καυτού θέματος "γυναικεία φιλία". όπως καταλαβαίνεις ένα μυαλό, ένα χάος είναι αυτό και ούτε εγώ ξέρω πώς από τον έρωτα Σάκη και 2-4-6-8 κοιλιακούς πέρασα στην θεωρία του marketing και κατέληξα στη φιλία μεταξύ γυναικών. Τί να πώ? "Αλλοπρόσαλλη Βελονάκη" δεν έχω χαρακτηρισθεί?

Τώρα όμως που το σκέφτομαι, δικαιολογώ τον παράλογο συλλογισμό μου.Γιατί? Γιατί, αγάπη μου, όπου κοιλιακοί και τσακώμοι μεταξύ τρελοκόριτσων. Επίσης όπου celebrities και τάχα μου δυνατές φιλίες, βλέπε HILTON-RICHIE, DIAZ-BARIMOR, και για τις εγχώριες έχουμε ΜΕΝΕΓΑΚΗ-ΒΑΝΔΗ, ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ-ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ κλπ. Και τέλος όπου διαστρευλωμένη πραγματικότητα σε παρουσία και τρόπο ζωής, έλα μην γελιόμαστε - ΘΗΛΥΚΟ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΕΝΩΜΕΝΟ ΤΡΕΛΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ! Οπότε μπράβο μου. Τί μπράβο μου δηλαδή? Που έχω αναλύσει τόσο τη γυναικεία φιλία που κάνω παρέα με αγόρια?- ΕΓΩ ΤΟ ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ!

Θα σου δώσω τα φώτα μου όμως, γιατι ξέρω ότι σκίζεσαι για να μάθεις, και θα σου πώ: το βασικότερο συστατικό για να επιτύχει μια τέτοιου είδους φιλία και να θεμελιωθεί είναι ένα. Να παραδεχθεί η κάθε μία τις αδυναμίες της και παράλληλα την αξία της άλλης. Γιατί αυτό? Γιατί my dears, αν γινόταν πόλεμος γένους θηλυκού, οχι καταστροφικός θα ήταν, μάλλον τιτάνιος. Άπαξ και υπάρχει στοιχείο ανταγωνισμού σε μια γυναικεία φιλία, δεν υπάρχει φιλία. Υπάρχει πόλεμος με παράπλευρες πάντα απώλειες. Δεν λέω, ο αναταγωνισμός μπορεί να ισορροπεί πάνω στη λεπτή γραμμή που την βαφτίζω "θαυμασμός", αν χάσει, ομως, την ισορροπία της, χάνεται κι όλο το παιχνίδι. Και πες τελος πάντων, οτι η γυναικοφιλία τελειώνει άδοξα και κατά πάσα πιθανότητα ούτε που μιλιούνται, ούτε που κοιτιώνται, μην έρθεις εσύ αρσενικό και μου πεις τα "μπλα μπλα" περί αντρικής φιλίας, γιατι το οτι η πρώην φίλη μου με έκανε και την έκανα block back, δεν σημαίνει οτι κάποτε δεν γελάσαμε, κλάψαμε, αγαπηθήκαμε. Και οχι, οι στιγμές αυτές δεν είχαν επίκεντρο το pro, bro!

Και για να μην λέμε αρλούμπες, Οταν δύο γυναικες είναι φίλες μπορούν να κάνουν τα πάντα, γιατι για να έχουν φτάσει να ναι φίλες, έχουν ξεπεράσει πολλά εμπόδια! Ναι, το σύμπαν μας δημιουργεί κινδύνους, αλλά αν τους ξεπεράσουμε.. ποιοί άντρες?ποιό pro?ποιό alcatraz? Γιατί όταν εσείς παλικάρια μου - κατίνες θάβετε τρελά ο ένας τον άλλον και μετά όλα ωραία όλα καλά, εμείς προχωράμε και σε άλλα στάδια: θάβουμε,κατηγορουμε, τσακωνόμαστε, μιλάμε, λύνουμε, αγαπιόμαστε. That's the difference my friend.

Τέλος, αφού το όλο θέμα πέρασε στη σφαίρα της μάχης των φύλων και των φίλων, δεν θα μπορέσετε ΠΟΤΕ να φτάσετε το επίπεδο ενός pizzama party γένους θηλυκού! Γιατι, όπου παρέα αρσενικών, υπάρχει και μια αντίστοιχη sex and the city τύπου και ταυτόχρονα καμια σχέση παρέα γυναικάρΩΝ!!!!!!!!!και ΌΠΟΥ ΠΑΡΕΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!GO GIRLS!!

Comments

Popular posts from this blog

"She lives the poetry she cannot write" - Oscar Wilde

life goes on people

Life is partly what we make it, and partly what it is made by the friends we choose