Will you remember



Θα θυμάσαι εκείνα τα βράδια που κοιτούσαμε τους γαλαξίες και μετρούσαμε τα αστέρια; Τα παιχνίδια στην θάλασσα και τα γέλια;

Θα θυμάσαι πόσο ευτυχισμένοι νιώσαμε; Την ευτυχία εκείνη την απλή που σύραμε από την παιδική μας ηλικία...Τα χαμόγελα τα αληθινά και τα γέλια που εκφράζονται με δάκρυα και κομμένη την ανάσα...

Θα θυμάσαι πως ζήσαμε κάθε στιγμή αδιαφορώντας για τα πάντα; Ότι νιώσαμε την μοναδικότητα του παραδείσου και τα μάτια μας δάκριζαν μπροστά στο δέος της απλότητας;

Θα θυμάσαι άραγες πως είχαμε τα πάντα χωρίς να μας ανήκει τίποτα; Πως το ξυπνητήρι μας ήταν το γλυκό φιλί του ήλιου, το κρεβάτι μας τα δροσερά βότσαλα και πόσο όμορφα μάς τραγουδούσαν τα κύματα "καληνύχτα";


Να το θυμάσαι.. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

"She lives the poetry she cannot write" - Oscar Wilde

Image
She is back... or she is trying to.. She stopped writing a long time ago. She was scared. Scared that people will read her thoughts. Scared she will admit what was in her mind. She is even scared now. But why? She used to be fearless you know. Nothing could take her down. Nothing could take her away from her romantic and wild thoughts. She used to write what was in her mind and her heart and wouldn't even think of what people say. She didn't care. She had everything and nothing, she was careless, free and young. She was a dreamer. And then she started trying to figure out what her dreams were. She left her comfort zone and went to a place where she really cared about what people say. So she stopped writing. Or she stopped when her heart was broken. Yes. Her heart was broken. She broke it herself, she didn't regret it, it is what she wants but she had to make peace with her broken heart and keep moving. She is 25 and she feels like time goes by without her doi
read more..

life goes on people

Image
  Η αλήθεια είναι ότι είχα σκοπό να γράψω για ένα τελείως ότι να ναι διαφορετικό θέμα, αλλά βλέπεις η δική μου η τηλεόραση δεν δουλεύει με αυτό το καταραμένο εμ πεκ 4, και έτσι κάθομαι και βλέπω ειδήσεις στην ΝΕΤ. Μισώ τις ειδήσεις και κατα βάθος μισώ τους δημοσιογράφους. Τρελή ειρωνεία αν σκεφτείς ότι θέλω να γίνω μία.  Αυτοκτόνησε ένας άνθρωπος στην κεντρική πλατεία του Συντάγματος όπως άκουσες. Έχει βουίξει ο κόσμος  και ας προσπαθώ να κρατιέμαι μακριά από την βαβούρα των ΜΜΕ. Είναι στα αλήθεια τραγικός ο θάνατος και για τους συγκεκριμένους λόγους. Ακόμα βέβαια πιο τραγικό είναι το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος έπρεπε να το κάνει δημοσίως για να συζητηθεί. Τραγικό και για τις δύο πλευρές. Δεν πιστεύω ότι ο μέσος όρος των ανθρώπων ζουν τόσο μεγάλο οικονομικό μαρτύριο όσο ψυχικό . Θεωρώ ότι όλες αυτές οι αυτοκτονίες και οι άλλες τόσες που έχουν περάσει από το μυαλό πολλών πολιτών και δόξα το Θεό δεν έγιναν πράξη δεν οφείλονται στην οικονομική κρίση. Στα αλήθεια δεν το πιστεύω. Θα μπορού
read more..

Life is partly what we make it, and partly what it is made by the friends we choose

Image
'Αν κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μου, και ακόμα περισσότερο στις σχέσεις με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι στη ζωή και στην καρδιά μου, πέφτω σε κατάθλιψη.Και το εννοώ! Για αυτά δηλαδήπου κάποιος θα πεί "'ελα μωρέ σιγά και τί έγινε", εγώ θα αφιερώσω ατελείωτες ώρες σύσκεψης με τον εαυτό μου και αρκετά δάκρυα και αναστεναγμούς. Δεν είναι οτι είμαι oversensitive ή τέλος πάντων δεν ξέρω τί είμαι και μεταμορφώνομαι για κάποιες μέρες σε dramaQueen, που θέλει όπως και δίποτε να ακούει το άλλοτε υπερεκνευριστικό "όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς". Ο μόνος τρόπος, που μετά από χρόνια αυτοψυχανάλυσης, βρήκα κάπως να το αιτιολογήσω είναι το ότι, για να βρεί κάποιος θέση στην καρδιά μου είναι αρκετά δύσκολο.όχι γιατί είναι κατηλλειμένες οι θέσεις, αλλά γιατί είναι πολύ private class, ρε παιδί μου, πολύ κλειστό κύκλωμα. Και όποιος βρεί να καθήσει, απο κει και πέρα μιλάμε για ασφάλεια.Ο τύπος πρέπει να είναι καθαρός από οτιδήποτε μπορεί να καταστρέψει την
read more..