Life is partly what we make it, and partly what it is made by the friends we choose

'Αν κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μου, και ακόμα περισσότερο στις σχέσεις με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι στη ζωή και στην καρδιά μου, πέφτω σε κατάθλιψη.Και το εννοώ!
Για αυτά δηλαδήπου κάποιος θα πεί "'ελα μωρέ σιγά και τί έγινε", εγώ θα αφιερώσω ατελείωτες ώρες σύσκεψης με τον εαυτό μου και αρκετά δάκρυα και αναστεναγμούς.
Δεν είναι οτι είμαι oversensitive ή τέλος πάντων δεν ξέρω τί είμαι και μεταμορφώνομαι για κάποιες μέρες σε dramaQueen, που θέλει όπως και δίποτε να ακούει το άλλοτε υπερεκνευριστικό "όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς".
Ο μόνος τρόπος, που μετά από χρόνια αυτοψυχανάλυσης, βρήκα κάπως να το αιτιολογήσω είναι το ότι, για να βρεί κάποιος θέση στην καρδιά μου είναι αρκετά δύσκολο.όχι γιατί είναι κατηλλειμένες οι θέσεις, αλλά γιατί είναι πολύ private class, ρε παιδί μου, πολύ κλειστό κύκλωμα.
Και όποιος βρεί να καθήσει, απο κει και πέρα μιλάμε για ασφάλεια.Ο τύπος πρέπει να είναι καθαρός από οτιδήποτε μπορεί να καταστρέψει την ατμόσφαιρα-κάτι σαν τρύπα του όζοντος στην καρδιά.όχιτίποτε άλλο, αλλά για να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι, "σαν στο σπίτι σας", που λέμε.
Υπάρχει, λοιπόν, το ενδεχόμενο κάποιος απο τους inter, να δείξει ανασφάλεια..@#$%^&*!!!
Το σύστημα να αρχίσει να καταρρέει,η Φιλαρέτη να πέφτει στον βούρκο των σκέψεων και τα δάκρυα να βγαίνουν τσουνάμι.
Τί εννοώ με τον όρο "ανασφάλεια"?
Όταν το "σαν στο σπίτι σας" γίνεται "παρακαλώ βγάλτε τα παπούτσια σας, γιατί μόλις σφουγγάρισα" και ο άλλος τα βγάζει ήρεμος, αλλά απο μέσα του έχεις ακούσει τα μπινελίκια της ζωής σου.Και εσύ που νόμιζες οτι επειδή σε ξέρει, δεν σε παρεξηγεί, σε καταλαβαίνει.
Δεν είμαι σίγουρη ότι πολλοί καταλαβαίνουν τί προσπαθώ, σκορπίζοντας αβέρτα λέξεις και φράσεις, να εκφράσω, αλλά εν τέλει αν έμπαινε μέσα μου ο γκρινιάρης απο τα στρουμφάκια θα φώναζε: ΜΟΥ ΤΗ ΣΠΑΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΕΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
Τέλος πάντων όμως, επειδή μπορεί να μην ανήκω στη θετική ομάδα της motion, αλλά όπως και να χει τα πράγματα είναι πιο εύκολα αν τα αντιμετωπίζεις με χαμόγελο, κι όπως λένε και οι στίχοι αγαπημένου τραγουδιού αγαπημένου φίλου:"στον ουρανό μου θα πατήσω. θα γλιστρήσω, μα ΟΛΑ ΚΑΛΑ".
Και για να κλείσω, το πόσο αξίζει κάποιος να χει θέση στην καρδιά σου εξαρτάται απο το πόσο σε εμπνέει να πάλεψεις να μην καληφθεί όταν εκείνος σηκωθεί.