When I lose control..

Ενα απο τα μεγαλυτερα μαθηματα που πηρα αυτην την χρνια ειναι το ποσο αστεια αλλαζουν τα πραγματα μεσα σου και γυρω σου οταν μπαινεις σε ενα περιβαλλον ξενο. Θεωρεις τον εαυτο σου κατασταλαγμενο, προετοιμασμενο για οτιδηποτε και συνειδητοποιημενο..

Φυσικα και εχεις δικαιο αλλα αυτα καρδια μου συμβαινουν σε γνωριμα σε σενα περιβαλλοντα οπου εχεις τον απολυτο ελεγχο. Κι οταν χανεις τον ελεγχο εκει βλεπεις πραγματικα ποιος εισαι, πως αντιδρας, ποσο καθολου δεν ξερεις τι θες, ποσο χαμενα τα χεις και με ποιο τροπο προσπαθεις να ξαναπαρεις τον ελεγχο των πραγματων.

Αλλα απο την αλλη σου αρεσει.. σου αρεσει που εχεις χασει για λιγο τον ελεγχο. Ναι η πιεση του απροσμενου ειναι μεγαλη, αλλα η γοητεια του ειναι σχεδον εθιστικη.

Δεν ξερω αν ειναι καλυτερο η οχι γιατι οι πιθανοτητες να πανε τα πραγματα στραβα και να τα χασεις ολα ειναι μεγαλυτερη απο το να ελεγχεις τα παντα γυρω σου και κυριως τον εαυτο σου.

Ξερω ομως πως καμια φορα στην ζωη μας πρεπει να ξεβολευομαστε για να δουμε τι πραγματικα ειναι αυτο που θελουμε. Και εκει ειναι που παιζεις με τα ορια.. Και εκει ειναι που τα βραδια το μυαλο σου στριφογυριζει και σε κρατα ξαγρυπνο. Ψαχνεις να βρεις ποια ειναι τα ορια και αναρωτιεσαι.. Και αυτο το παιχνιδι ειναι επικινδυνο..