GRC

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ:Σταθερή πια.Έπειτα από 3 μέρες υψηλού πυρετού αρχίζω σιγά σιγά να συνέρχομαι.Συνέρχομαι όμως πραγματικά;Υποθέτω πως ναι.Ο Οκτώβρης πρόσφατα μας αποχαιρέτησε.Γενέθλιος μήνας γεμάτος με πολλές όμορφες και ξεχωριστές στιγμές.Από τις ελάχιστες περιόδους που έχω επιτύχει να εξασφαλίσω ψυχολογική και ''οικονομική'' σταθερότητα(hehe).Και πάνω που λέμε:'Περνάμε καλά!'.Τσουπ!Ο μικρός Γιωργάκης σκάει πάλι μία μία τις βόμβες που επιμελώς έκρυβε εδώ και καιρό στο σχολικό του σακίδιο.Κι ενώ η χώρα μας βρίσκεται στο μάτι του Κυκλωνα παγκοσμίως,εγώ μπορώ να εντοπίσω έστω και ένα θετικό στοιχείο.Έχει να κάνει με την προσαρμοστικότητα μου σε όλες αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις..Συμπίπτουν με τις προσωπικές αλλαγές στη ζωή μου..Αλλάζω...άλλαξα!Γεγονότα,πρόσωπα,καταστάσεις συνετέλεσαν στην πρόωρη(?)ωρίμανσή μου. Νέα Δεδομένα..Νέες Υποχρεώσεις..Νέα Πρόσωπα.Κάπου μέσα σ'όλα αυτά τα ''Νέα'' άρχισα να νιώθω χαμένος.Αρχικά,πίστεψα πως είναι ένα ακ...

Κι ήμουν στο γυμναστήριο. Απεργία όλων των ΜΜΜ, αλλά παρ' όλα αυτά δούλευα.-ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως ήρθε το Σάββατο-. Έπρεπε το λοιπόν να γεμίσω το χρόνο μου από τις 2 που τέλος δουλειάς από Δευτέρα πάλι, μέχρι τις 6, που τελικά ήταν μέχρι τις 6.30 όταν και θα τελείωνε ο Γιάννης. 4 ώρες μόνη μου στο κέντρο της Αθήνας. Τα έδωσα όλα στο γυμναστήριο και έμεινα στον άσο. Τελικά έκανα και διάδρομο που αποδείχθηκε πολύ βολικός για να διαβάσω άλλο ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό. Άννα Βίσση εξώφυλλο και τέσσερις σελίδες συνέντευξη. Μου άρεσε. και όταν δεν διάβαζα-ξεφύλλιζα τον yellow guy (κίτρινος τύπος και φοβερά καμένο χιούμορ) συνέχιζα να ακούω μουσική και να αγναντεύω την φθινοπωρινή Αθήνα. πανέμορφη. και μην φανταστείτε ότι το γυμναστηριακι μου βρίσκεται στο Λυκαβηττό ή τίποτα τέτοιο.Πλατεία Κλαυθμώνος. εκεί που έκλαιγαν οι απολυμένοι πριν χρόνια και στο σήμερα η παράδοση συνεχίζεται λίγο πιο εκσυγχρονισμένα. οι απολύσει, απολύσεις. Αλλά σήμερα το μάτι μου, τύπου ερωτευμένο, ...

όλες οι μέρες ίδιες. δουλειά πρωί πρωί, τέσσερις ώρες εκεί. Εντάξει δεν είμαι και ανταποκριτής στο ΙΡΑΚ, εύκολη μεν, βαρετή δε η δουλίτσα μου. Κακή συνήθεια που απέκτησα εξαιτίας της: ο πρωινός καφές. Δεν ανοίγει το μάτι, δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος χωρίς την απαραίτητη δόση καφεΐνης στο σύστημά μου. Το καλό του κακού είναι ότι το freddo έχει 1,5 ευρώ και με το που με βλέπουν στο κυλικείο μου το φτιάχνουν χωρίς να χρειάζεται να μιλήσω. εκπληκτικό σύστημα εξυπηρέτησης. καφές λοιπόν και πρωινό το πρώτο μισάωρο αν δεν έχει πολύ βαβούρα στο γραφείο. που παρακαλάμε να έχει, γιατί αν δε, καταλήγεις το 50% του ωραρίου σου να κοιτάς τον δείκτη του ρολογιού. τικ τακ τικ τακ, ώρα να φύγεις. επιτέλους. ειδικά αν έχει βγει καινούρια απόφαση περί περικοπών και λοιπά, οι μόνιμοι είναι έτοιμοι να αυτοκτονήσουν και εσύ να κόψεις τις φλέβες σου. Δε λέω υπάρχουν μέρες που δεν θέλω να φύγω. μια η κυρία Δέσποινα να γκρινιάξει για το τί της έβαλε ο διατροφολόγος να φάει, αλλά ταυτόχρονα να περιγράφει κα...