όλες οι μέρες ίδιες. δουλειά πρωί πρωί, τέσσερις ώρες εκεί. Εντάξει δεν είμαι και ανταποκριτής στο ΙΡΑΚ, εύκολη μεν, βαρετή δε η δουλίτσα μου. Κακή συνήθεια που απέκτησα εξαιτίας της: ο πρωινός καφές. Δεν ανοίγει το μάτι, δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος χωρίς την απαραίτητη δόση καφεΐνης στο σύστημά μου. Το καλό του κακού είναι ότι το freddo έχει 1,5 ευρώ και με το που με βλέπουν στο κυλικείο μου το φτιάχνουν χωρίς να χρειάζεται να μιλήσω. εκπληκτικό σύστημα εξυπηρέτησης. καφές λοιπόν και πρωινό το πρώτο μισάωρο αν δεν έχει πολύ βαβούρα στο γραφείο. που παρακαλάμε να έχει, γιατί αν δε, καταλήγεις το 50% του ωραρίου σου να κοιτάς τον δείκτη του ρολογιού. τικ τακ τικ τακ, ώρα να φύγεις. επιτέλους. ειδικά αν έχει βγει καινούρια απόφαση περί περικοπών και λοιπά, οι μόνιμοι είναι έτοιμοι να αυτοκτονήσουν και εσύ να κόψεις τις φλέβες σου. Δε λέω υπάρχουν μέρες που δεν θέλω να φύγω. μια η κυρία Δέσποινα να γκρινιάξει για το τί της έβαλε ο διατροφολόγος να φάει, αλλά ταυτόχρονα να περιγράφει κα...